Dag 21: Welkom in Rusland

Woensdag 4 juli, 19.00 uur. De kamer die ons gisteren was toebedeeld in het hotel in Luhans’k was dusdanig onaantrekkelijk dat we hebben gekozen voor de tent op het dak van onze auto. Een korte nacht overigens, vanochtend om 05.00 uur ging de wekker voor een vroeg vertrek richting de Russische grens.

Om kwart voor zeven komen we aan bij de grenspost waar we aansluiten in de rij en ons vervolgens mogen melden bij het eerste loket om Ukraine te verlaten. Een aardig principe dat goed is voor de werkgelegenheid. Formulieren, nog meer formulieren, deze worden vervolgens overgenomen in de computer, volgende loket, opnieuw formulieren, en we mogen door. Een heel klein stukje niemandsland. De Russische grenspost waar we ons daarna melden, werkt volgens hetzelfde principe. Veel formulieren, loketjes, de auto wordt nog even geïnspecteerd, en ook hier mogen we verder. Welkom in Rusland. Een traject van ongeveer tweeëneenhalf uur, wat voor de lokale begrippen erg snel is. Bij de hele groep Oranje auto’s gaat dit op dezelfde manier en passeren we stuk voor stuk de grensposten. Zodra we de Russische grens voorbij zijn worden we opgewacht door de politie. Met zwaailichten krijgen we in groepen van 5 auto’s een escort het dorp uit tot aan de grote weg, waar we op eigen gelegenheid verder mogen en de agent omkeert om de volgende groep te begeleiden.

We rijden 200 kilometer over redelijke tweebaans-, soms driebaanswegen en worden vervolgens aan de kant gezet door de politie. Of wij soms ook horen bij de groep Nederlandse Oranje auto’s. Het antwoord “ja” blijkt voldoende te zijn, we mogen verder rijden. We rijden door en zien dat het landschap nog niet erg veranderd. Veel landbouw maar we komen nagenoeg geen enkel dorp tegen. We zijn anderhalf uur verder en opnieuw worden we door de politie gevraagd te stoppen. Dezelfde vraag; of wij ook bij de Nederlandse Oranje Trophy horen. Ook hier zijn we snel klaar en mogen we door. Eén ding is zeker, onze Russische gastheren zijn bekend met onze komst.

Na 450 kilometer komen we rond half vijf aan in Volgograd. Een mooi hotel, vriendelijk personeel en een prima kamer voor de nacht. Nadat we onze plek hebben gevonden trekken we de stad in. Een stad met 1,2 miljoen inwoners met een doorsnede van 100 kilometer waarmee het hier niet dichtbebouwd is. We staan inmiddels naast het ‘Moeder Moederland’ standbeeld van 85 meter hoog en zullen vanavond nog wat meer van de stad zien. Morgenochtend vertrekken we in Noordelijke richting om vrijdag aan te komen in Moskou. We houden jullie op de hoogte!